สิมะลากับชีวิตความจนที่เลือกเกิดไม่ได้ เธอเลยตะเกียกตะกายหนีความจนมาทั้งชีวิต แต่ก็ยังหนีไม่พ้น เธอต้องทนอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กที่มีหลังคาเพียงเท่าใบบัว เป็นใบบัวใบเล็กที่ถ้าฝนตกแล้วดึงมาบังหน้าก็เปียกหลัง เหมือนฐานะที่ชักหน้าไม่ถึงหลังของครอบครัวของเธอที่เข้าเกณฑ์ "ครัวเรือนเปราะบาง หรือภาษาบ้าน ๆ ก็คือ บ้านจน
