นักแสดง
1. มาช่า วัฒนพานิช รับบทเป็น หลิว
2. ศักดิ์สิทธิ์ แท่งทอง รับบทเป็น จางเหา
3. นพพล โกมารชุน รับบทเป็น เต็งล้อ
4. จรัล มโนเพ็ชร รับบทเป็น ตี๋ซุ้ง
5. กำธร ทัพคัลไลย รับบทเป็น ตี๋ซา
6. พนมกร ตังทัตสวัสดิ์ รับบทเป็น ตี๋เล็ก
7. เดือนเต็ม สาลิตุล รับบทเป็น เหมย
8. โฉมฉาย ฉัตรวิไล รับบทเป็น ซ้อซา
9. มานพ อัศวเทพ รับบทเป็น เวคิน
10. วัชระ ปานเอี่ยม รับบทเป็น บิ๊กชาย
11. วิสรรค์ ฉัตรรังสิกุล รับบทเป็น เสี่ยไฮ
12. พูนสวัสดิ์ ธีมากร รับบทเป็น เฮียหลัก
13 .กรุง ศรีวิไล รับบทเป็น ป๋าเสริฐ
14. ถนอม นวลอนันต์ รับบทเป็น จุงใช้
15. ภัทรวรินทร์ ทิมกุล รับบทเป็น สร้อย
16. รัฐพล จุลเปมะ รับบทเป็น ปิติ
17. จตุรบ วิชยาภัย รับบทเป็น เฮียจั๊บ
18. ภคชล โวอ่อนศรี รับบทเป็น เก๊า

"มาช่า วัฒนพานิช ” รับบทเป็น หลิว
"การเป็นนักแสดงก็ต้องอยากเล่นบทอะไรที่เปลี่ยนไป เรื่อยๆ และบทหลิว ที่ช่าได้รับในเรื่องนี้ เป็นบทที่ท้าทาย ความสามารถมากเป็นตัวละครที่มีพัฒนาการทางด้านจิตใจถึง 3 ช่วง แต่เป็นพัฒนาการที่เป็นไปในทางลบ เริ่มตั้ง แต่เป็นเด็กสาวที่มีความสดใส ต่อมาชีวิตผกผันจำเป็น ต้องขึ้นเป็นเจ้าแม่ เริ่มมีความเศร้าในจิตใจ ต้องฆ่าและ ฝืนทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ หลังจากเป็นเจ้าแม่แล้วชีวิตมี แต่ความหม่นหมอง ต้องตัดสินใจทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ ให้คนอื่นเห็นศักยภาพในการเป็นเจ้าแม่ ทั้งที่ภายในจิตใจ ไม่ต้องการเลย หลิวน่าสงสาร เป็นคนเก็บกดที่ถูกล้อม กรอบอยู่ตลอดเวลา ตอนจบก็จบด้วยความเศร้า"

" ศักดิ์สิทธิ์ แท่งทอง ” รับบทเป็น จางเหา
"หงส์เหนือมังกร เป็นละครแนวบู๊แอ็คชั่นสุดๆ เรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องของอำนาจ หน้าที่ ความรัก ความเครียด แล้วก็มีมุมมองที่ต่างๆกัน เป็นละครแนวที่ผมอยากเล่น มากอยากเล่นอะไรที่หนักๆไปเลย และโอกาสที่จะได้เล่นบู๊ขนาดนี้หายาก ซึ่งผมก็ถือว่าเป็นโชคดีของผมที่ได้มา เล่นและบท จางเหา นอกจากเรื่องบู๊แล้ว ยังเป็นบทที่หนักและยากในเรื่องอารมณ์ด้วยเพราะคาแร็คเตอร์จางหาภายนอกเขา ฉาบไว้ด้วยความแกร่งแข็งกร้าวและเยือกเย็นแต่ภายในเป็นคนละเอียด อ่อนไหว มีความซับซ้อนและสับสนในอารมณ์ ที่จะต้องไปสู่การตัดสินใจระหว่างหน้าที่ ความรัก ความแค้น มันมีหลายอารมณ์มากที่จะต้องถ่ายทอดออกมาให้เห็นภายในเวลาเดียว ซึ่งผมว่ามัน ยากแต่ท้าทาย น่าเล่นมาก"

"ตู่ นพพล โกมารชุน ” รับบทเป็น เต็งล้อ
"เต็งล้อเป็นบทที่น่าสนใจมาก มีมิติเยอะมีเบื้องลึกหน้าฉากหลังฉาก เป็นตัวละครที่เงียบนิ่ง ซ่อนหน้าของตัวเอง ไว้ภายใต้รูปลักษณ์ภายนอก จะไม่เหมือน ผู้ร้ายที่เคยอ่านมา ตั้งแต่ต้นเรื่องถึงตอนจบจะไม่มีใคร รู้ว่านิสัยจริงๆ ของเต็งล้อเป็นอย่างไร หน้าฉากเป็นคน ที่ทำดีบังหน้าโดยเฉพาะกับตัวนางเอกคือ หลิว แรกๆนี่จะรักกันดูแลทุกอย่างเป็นคนน่ารักสำหรับนางเอก เป็นอาแปะแก่ๆ ที่ดูอบอุ่นและใจดีเพราะฉะนั้นจะต้อง เล่นให้ตัวเราดูเป็นคนอบอุ่นที่สุด รักนางเอกอย่างจริงใจ แล้วคนดูจะหนาวมากในตอนหลังเพราะจะแรงและร้ายลึก มาก เป็นบทที่ผมอยากเล่นและรอมากว่า 3 ปีแล้ว"

หลิว (มาช่า วัฒนพานิช) บุตรีของ ตี๋ซุ้ง (จรัล มโนเพ็ชร) เจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่แห่งวงการนักเลงเมืองไทย การเติบโตขึ้นมาท่ามกลางเหล่ามิจฉาชีพ และด้วยการสั่งสอนอบรมของ ตี๋ซุ้ง และ เต็งล้อ (นพพล โกมารชุน) ที่ปรึกษาเจ้าพ่อ ทำให้หลิวแปลกแยกและแตกต่างจากเด็กสาวคนอื่นทั้งที่ภายในจิตใจที่เงียบเหงา ของเธอนั้นก็ปรารถนาเพียงชีวิตที่เรียบง่ายเหมือน ปุถุชนทั่วไป ดั่งหงส์ที่เฝ้าอิจฉาฝูงนกนอกกรงทอง ในงานฉลองตรุษสารทงานหนึ่งหลิว อ้อนวอนพ่อ หลิวจนได้รับอนุญาติให้ออกไปเที่ยวได้ตามลำพัง ในงานนั้นเธอได้พบกับ จางเหา (ศักดิ์สิทธิ์ แท่งทอง) จีนฮ่อผู้มีอดีตอันขมขื่นภรรยาของเขาถูกเหล่าอันธพาลฆ่าตาย ด้วยความเป็น คนยึดมั่นในเรื่องบุญคุณความแค้นทำให้ จางเหา บุกไปสังหารเหล่าอันธพาลตายหมดสิ้นส่วนตัวเขาก็ลอบหนีเข้ากรุงเทพมาทำงาน เป็นคนครัวให้กับเหลา ตี๋ซา (กำธร ทัพคัลไลย) มาเฟียผู้เป็นน้องร่วมสาบานของ ตี๋ซุ้งจางเหา และหลิว พูดคุยถูกชะตากันอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเองเสียงปืนดังขึ้นชุดใหญ่ทำให้ฝูงชนในงานเกิดความโกลาหลอลหม่าน แต่ก่อนที่กระสุนเหล่านั้นจะปลิดชีวิต หลิวที่ยืนตะลึงอยู่ จางเหาก็ได้เสี่ยงชีวิตเข้าช่วยเธอไว้ เหตุการณ์นี้ทำให้ จางเหา ได้รู้ว่า หลิวเป็นลูกสาวของเจ้าพ่อ ตี๋ซุ้ง ผู้ยิ่งใหญ่ ส่วน หลิวก็รู้สึก ประทับใจในตัว จางเหาต่อมาตี๋ซุ้ง สืบจนรู้ว่าเหตุการณ์ร้ายแรงที่เกิดขึ้นกับลุกสาวตนนั้นเป็นการประกาศศักดา ของ ป๋าเสริฐ(กรุง ศรีวิไล) นักเลงใหญ่ที่คิดจะทาบรัศมีเจ้าพ่อยังไม่อยากโต้ตอบทำให้เขาและตี๋ซา ต้องทะเลาะกันอย่างรุนแรง เกิดการแบ่งพรรคแบ่งพวกขึ้นใน กลุ่ม และส่งผลให้พี่น้องร่วมสาบานต้องแตกหัก ตี๋ซา ต้องการกำจัด ตี๋ซุ้ง แต่ก่อนที่จะลงมือสำเร็จ หลิวเข้ามาพบเหตุการณ์และเพื่อปก ป้องชีวิตพ่อ หลิว จำเป็นต้องชิงสังหาร ตี๋ซาเสียก่อนการตายของผู้มีพระคุณสร้างความเคียดแค้นให้กับจางเหา เป็นอันมาเขาสาบานจะต้องกำจัด ตี๋ซุ้งเป็นการชำระแค้นให้ได้ และหลังจากรอคอยโอกาสมานาน ในที่สุด จางเหาก็สามารถบุกเข้าถึงตัวตี๋ซุ้ง และล้างแค้น ได้สำเร็จจุดจบของเจ้าพ่อเมืองหลวงสร้างความตื่นตะลึงไปทั่ววงการกาสมานาน ในที่สุด จางเหา ก็สามารถบุกเข้าถึงตัว ตี๋ซุ้ง และล้างแค้น

งานศพถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ มีแขกในวงการนักเลงมาร่วมงานมากมายทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์ถึงอนาคตของ แก็งค์ซึ่งขาดหัวหน้า รวมทั้งกังวลกับพฤติกรรมของ ป๋าเสริฐ ซึ่งเป็น แก็งค์คู่แข่ง หลังจากงานศพ เต็งล้อ ตัดสินใจเปิดพินัยกรรมของ ตี๋ซุ้งเพื่อหาหัวหน้าคนใหม่มาสะสางปัญหาทั้งหมด และแล้วสิ่งที่ไม่มีคาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อพินัยกรรมของ ตี๋ซุ้ง ระบุให้ หลิวเป็นผู้รับช่วงอำนาจส่วน ตี๋เล็ก (พนมกร ตังทัตสวัสดิ์) ลูกชายคนเดียวของ ตี๋ซุ้ง กลับไม่ได้อะไรเลย เต็งล้อ เฉลยความลับให้แก่ หลิว ว่า แท้จริงแล้ว ตี๋เล็ก เป็นลูกของคนร้ายที่บุกเข้ามาข่มขืน เหมย (เดือนเต็ม สาลิตุล)ภรรยาของ ตี๋ซุ้ง ในช่วงที่ ตี๋ซุ้งติดคุกอยู่อันเป็นเหตุ ุให้ตี๋ซุ้งเย็นชาจน เหมย ต้องแยกตัว ไปถือศีลกินเจอยู่คนเดียว และทำให้ ตี๋เล็ก ไม่เคยได้รับความเอาใจใส่จากตี๋ซุ้ง แม้แต่น้อยซึ่งทำให้ ตี๋เล็ก กลายเป็นคนมีปัญหาใจร้อน บ้าระห่ำไม่เคยเกรงกลัวใคร ทว่า เต็งล้อ ไม่ได้ปริปากเล่าเรื่องสำคัญก็คือคนร้ายที่ว่านั้นก็คือเขานั่นเองการขึ้น รับตำแหน่ง ต่อจาก ตี๋ซุ้ง กระทันหัน สร้างความกังวลใจแก่ หลิวเป็นอย่างมากแต่ด้วยคำขอร้องแกมบังคับของเต็งล้อ ที่ยกเอาความกตัญญหลิว ตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยและตัดหางเปียของตัวเองทิ้งไป ด้วยจิตใจแน่วแน่ที่จะก้าวขึ้นสู่ความเป็นหงส์เหนือ มังกร ให้สมดังเจตนารมณ์ ตี๋ซุ้ง ผู้เป็นบิดา แต่หลิวไม่เชื่อว่าคนที่เธอแอบรักนี้จะเป็นคนฆ่าพ่อ

รวมทั้งหลักฐานที่ชี้ชัดก็ไม่มีเธอจึงตัดนิ้วของเขาแทนเพื่อยุติปัญหาแต่ นั่นกลับยิ่งทำให้ เหล่าลูกน้องมองว่าเธอเป็นเพียงแค่เด็กหญิงใจอ่อนคนหนึ่งเท่านั้น แม้แต่ตี๋เล็กน้องชายก็ไม่พอใจพฤติกรรมของเธอจนเกิด ทะเลาะกันขึ้น และ ตี๋เล็กพาพรรคพวกออกไปรุมซ้อม จางเหา จนเกือบตาย นับตั้งแต่นั้น จางเหา ที่ต้องเสียนิ้วเสียทั้งศักดิ์ศรีและเกือบต้องเสียชีวิตทำให้เขาผูกใจอาฆาต หลิวและหอบความ แค้นเหล่านี้ไปหลบซ่อนตัวเพื่อรอวันล้างแค้นการที่ หลิว ไว้ชีวิต จางเหา ทำให้คนในพรรคไม่ยำเกรงเธอ การปกครองจึงระส่ำระส่าย ทำให้ ป๋าเสริฐ ยิ่งเหิมเกริมแผ่ขยายอำนาจกว้าง ขึ้นเรื่อยๆจนตี๋เล็กมีหน้าที่ดูแลบ่อนหมดความอดทนลงมือสังหารลูก ชายของป๋าเสริฐจากเรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ หลิวต้องขอความช่วยเหลือจาก เวคิน(มานพ อัศวเทพ) นักการเมืองผู้มี อิทธิพล ซึ่งเป็นเจ้านายเก่าของ ป๋าเสริฐ ให้ช่วยเจรจายอมความแต่เธอกลับต้องถูกเหยียดหยามศักดิ์ศรี เมื่อ

เวคิน ยื่นเงื่อนไขให้เธอพลีตัว แลกเปลี่ยน หลิว จำยอมรับปากเพื่อรักษาชีวิตน้องชาย หากแต่เธอก็ผูกใจเจ็บเวคินมานับแต่วินาทีนี้ซึ่งสร้างความอึดอัดให้แก่เต็ง ล้อ เป็นอันมาก เพราะ เต็งล้อกำลังวางแผนจะหักหลัง หลิว และอาศัย เวคินเป็นบันไดก้าวขึ้นเป็นใหญ่เสียเอง ทางด้าน จางเหา เมื่อเริ่มทุเลาจากอาการบาดเจ็บก็เริ่มหัดใช้ปืนมือซ้าย และส่งเก๊า ลูกน้องคนสนิทเข้าไปเป็นสายสืบในบ้านของ หลิว เพื่อ เตรียมล้างแค้น แต่เก๊ากลับมารายงานว่า ที่ หลิว ต้องตัดนิ้วของจางเหา ก็เพื่อรักษาชีวิตของเขา ฝ่าย เวคินหลังจากเจรจากับป๋าเสริฐ สำเร็จ ก็ทวงสัญญากับหลิว อย่างอุกอาจ ทำให้ หลิว ตัดสินใจสั่งให้เต็งล้อ ส่งคนไปสังหาร เวคินหลังจากใคร่ครวญแล้ว เต็งล้อ เห็นว่าการมี หลิว เป็นหุ่นเชิดนั้นเป็นประโยชน์ต่อตนมากกว่าเต็งล้อจึงจัดการสังหาร เวคินเสียการสังหาร เวคิน กลายเป็น บทเรียนแรกที่ทำให้ หลิว ได้รู้จักการใช้อำนาจของเธอเพราะการตายของ เวคิน ทำให้คนในพรรคยอมศิโรราบต่อเธอ มันกลายเป็นจุดที่เปลี่ยนให้เธอมีความเชื่อมั่น กลายเป็นหงส์ที่ทะยานสูงไม่แพ้มังกรอย่างผู้เป็นพ่อ จนแม้แต่ เต็งล้อก็คาดไม่ถึง หลิว แสดง อำนาจของเจ้าแม่อีกครั้งด้วยการสั่วเก็บศัตรูอย่าง ป๋าเสริฐ ซื่อเสียงของเธอเริ่มโด่งดังในวงการเป็นเหตุให้จางเหา ต้องเร่งรัด แผนการณ์ล้างแค้นของตนเขาตัดสินใจจะปลิดชีวิตเธอด้วยมือของเขาเองและในงาน เลี้ยงแห่งหนึ่ง จางเหาก็ได้โอกาสที่จะลงมือแต่ในเสี้ยววินาทีนั้นกลับมีมือสังหารอีกผู้ หนึ่งชิงลงมือก่อนหน้าเขา และสภาพของหลิวที่ตื่นตระหนกท่ามกลางกระสุน หวนให้ จางเหาระลึกถึงวันแรกที่เขาพบเธอและช่วยชีวิตเธอคว่ามรู้สึกที่เกิดขึ้นทำ ให้เขาลังเลและในที่สุดสมุนของหลิวก็ช่วยเธอออกไปได้สำเร็จไม่นานต่อมา หลิวได้รับเชิญให้เข้าร่วมประชุมกลุ่ม มังกร 14 เคซึ่งเป็นองค์การอาชญากรรมใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย ซึ่งการ ได้รับเชิญนี้มีทางเป็นไปได้สองทางก็คือ องค์การต้องการรับเธอเข้าไปเสริมแทนเวคินที่ตายไปหรือองค์การต้องการ กำจัดเธอในฐานะ ที่ฆ่าเวคิน เต็งล้อ แนะนำให้ หลิว ไปฝากฝังตัวกับทาเคชิ วาตานาเบะ ยากูซ่าชาวญี่ปุ่นผู้เป็นสหายสนิทของ ตี๋ซุ้ง เพื่ออาศัยบารมีของเขาคุ้มครอง ทางด้าน จางเหา ก็หาโอกาสสังหาร หลิว ได้อีกครั้ง แต่ด้วยความลังเลใจ ทำให้เขาถูกสมุนของ หลิว จับได้ แต่ หลิวก็ละ เว้นชีวิตเขาเป็นครั้งที่สอง เป็นผลให้ จางเหา แน่ใจในความรู้สึกของ หลิว ที่มีต่อตน ความขัดแย้งระหว่างความแค้นกับความรักนี้ทำให้ จางเหา ตัดสินใจถอนตัวออกจากวงการไปใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดใกล้ถึงวันประชุม หลิว ขอเข้าพบทาเคชิตามลำพังเพื่อขอความช่วยเหลือแต่แล้วสิ่งที่เธอได้รู้ก็คือ ทาเคชิ เป็นผู้บงการกลุ่มมือปืน ที่เข้ามาสังหารเธอในงานเลี้ยงนั่นเอง แบะการนัดพบในวันนี้ก็คือการล่อให้ หลิวก้าวเข้าสู่กับดักแม้ว่าจะอยู่ในวงล้อมของศัตรู แต่ หลิว ใช้ปฏิญาณไหวพริบยืดเวลาของชีวิตเธอออกไป และเมื่อสบโอกาสเธอก็จัดการ สังหารทาเคชิและหนีออกมาสำเร็จ เมื่อถึงวันประชุมกลุ่มมังกร 14 เค หลิว ได้รับการรับรองจากองค์การให้เป็นสมาชิกซึ่งเท่ากับว่าได้บรรลุสู่ความเป็น หงส์เหนือมังกรอย่างเต็มภาคภูมิ แต่ช่วงเวลาแห่งความภูมิใจจบสิ้นไปอย่างรวดเร็วเมื่อ ตี๋เล็ก น้องชายถูกศัตรููเก่าสังหารจบชีวิต เป็นเหตุให้ เหมย ผู้เป็นแม่ล้มเจ็บหนัก ก่อนตาย เหมยสารภาพความจริงว่า เต็งล้อ คือพ่อของ ตี๋เล็ก และที่เต็งล้อปล่อย ให้เธอขึ้นครองอำนาจ ก็เพื่อหลอกให้เป็นหุ่นเชิดหาผลประโยชน์ใส่ตัว และขณะนี้ เต็งล้อก็เริ่มจะระแวงและหาทางกำจัดเธอแล้ว ความจริง ทั้งหมดทำให้ หลิว เจ็บปวดจนไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับวงการนี้ต่อไปเธอตัดสินใจหนีไปใช้ชีวิตอยู่ กับจางเหา ที่ต่างจังหวัดด้วย ความหวังที่ จะมีชีวิตที่สงบสุขอย่างคนทั่วไปแต่สิ่งที่เธอรู้ในเวลาต่อมากลับสร้างความ ปวดร้าวให้เธอมากขึ้นกว่าเดิม เมื่อเธอค้นพบว่า แท้จริงแล้ว จางเหา คือฆาตกรผู้เป็นคนฆ่าพ่อของเธอนั่นเอง และแล้วก็ถึง เวลาที่เธอจะตัดสินในครั้งสำคัญที่สุดในชีวิต ระหว่างความรักกับความแค้น เธอจะเลือกอะไร หงส์อย่างเธอจะยังสามารถยืนอยู่เหนือมังกรได้หรือไม่