ดีแลน' (Michael Stahl-David) อยู่ในช่วงทัณฑ์บนหลังเพิ่งออกจากคุกในข้อหาปล้น เขาทำงานเป็นพนักงานล้างรถต๊อกต๋อยอาศัยในรถบ้านห่างไกลผู้คน ดูชีวิตสิ้นหวังเต็มตัว ส่วน 'รีเบคก้า' (Zoe Kazan) เป็นภรรยาคนสวยของหมอที่ประสบความสำเร็จ แต่ชีวิตเธอดูโดดเดี่ยวเหลือเกิน และแล้ววันหนึ่งทั้งสองคนต่างก็พบว่าตัวเองสามารถมองเห็น, ได้ยิน และรู้สึกถึงอีกฝ่ายได้แม้จะอยู่ห่างไกลกันคนละฟากประเทศ ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงเริ่มต้นคุยกัน ชีวิตของดีแลนดูสดใสขึ้น ส่วนเธอก็เริ่มยิ้มอย่างมีความสุขได้ . เราว่าจุดดีของหนังคือมันเริ่มเรื่องตามคอนเซ็ปต์ได้หนักแน่นมาก เนื้อเรื่องหลัก ๆ จะวนอยู่กับการสนทนาระหว่างตัวเอกที่ถูกคนนอกมองว่าประหลาดเพราะเหมือนพวกเขากำลังพูดอยู่คนเดียว ซึ่งการจะทำให้หนังน่าติดตามได้มันต้องอาศัยไดอะล็อกที่ดึงดูด และแน่นอนว่าจอส วีดอนค่อย ๆ กะเทาะเปลือกของทั้งคู่ออกมาจนเราสัมผัสได้ถึงความเข้ากันทั้ง ๆ ที่ถ้ามองแต่เพียงภายนอกคงจะเห็นแต่ความแตกต่างโดยเฉพาะเรื่องของชนชั้น (เธอไฮโซ ส่วนเขาโลโซ) . ส่วนเด่นอีกประการคือเคมีที่เข้ากันระหว่างไมเคิล สตาห์ล เดวิดและโซอี้ คาซาน โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้เข้าฉากร่วมกันแต่กลับรู้สึกเหมือนอยู่ด้วยกันตลอดเวลาผ่านการสนทนาที่เปิดใจให้อีกฝ่ายเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของตัวเอง แต่หนังจะมีปัญหาช่วงท้าย ๆ สักหน่อยที่ดูจะหนักไปทางเอาใจคนดูแล้วมันค่อนข้างไม่เป็นตัวของตัวเองสักเท่าไรเมื่อเทียบกับคอนเซ็ปต์ของหนัง ทั้งนี้ถ้ามองโดยภาพรวมก็คงถือเป็นหนังโรแมนติกที่พยายามทดลองเล่าเรื่องแบบใหม่โดยเอาพล็อตแฟนตาซีมาใส่แล้วเล่าออกมาได้ชวนติดตามอยู่เหมือนกัน
