Coyote Ugly ไม่ใช่ยอดหนังดีที่มีคุณภาพสูงส่ง มันอาจมีบ้างที่เนื้อส่วนยังไม่ลงตัว การแสดงอารมณ์ของดาราไม่ถึงขีด หรือความเข้มข้นก็ยังไม่มากมาย แต่รู้อะไรไหมครับ… ผมชอบหนังเรื่องนี่้จังโดยเนื้อหาแล้วก็คือหนังสูตรสำเร็จของสาวน้อยที่เดินตามความฝันน่ะครับ ในเรื่องนี้สาวคนนั้นมีนามว่าไวโอเล็ต (Piper Perabo) เด็กเสิร์ฟจากชนบทที่มาในเมืองใหญ่เพื่อหาแมวมองและขายผลงานเพลงของเธอ ว่าง่ายๆ คือมาเพื่อแจ้งเกิดในวงการนั่นล่ะน่ะครับแต่เมื่อเธอย่างเข้าเมืองมา ก็พบว่าทางสู่ฝันนั้น ย่อมต้องเจอทั้งคนดีและไม่ดี ไม่มีอะไรที่สำเร็จได้โดยง่าย และในวันที่เธอโดนคนขโมยเงินไปสิ้นไร้ความหวัง ทำให้เธอต้องมองหางานใหม่เพื่อหาเงินมาเลี้ยงชีวิตต่อไปงานที่เธอได้ก็คือการเป็นสาวโคโยตี้คอยชงเหล้าเสิร์ฟเบียร์ และสร้างความหฤหรรษ์ให้กับลูกค้าโดยเฉพาะหนุ่มๆ และที่แห่งนั้นเองคือจุดเริ่มที่ค่อยๆ เปลี่ยนเธอให้มีความกล้ามากขึ้น รู้ทันเมืองใหญ่มากขึ้น และเข้าใกล้ความฝันมากขึ้นด้วยอย่างที่บอกครับ หนังมันไม่ได้สมบูรณ์ยอดเยี่ยม แต่มีครบทุกองค์ประกอบสำหรับการสร้างความบันเทิงเอาใจผู้ชม ทั้งดาราหนุ่มหล่อสาวสวย, ฉากรักโรแมนติกกิ๊กก๊าว, ดาราสมทบที่แย่งซีนได้, การเดินเรื่องฉับไว, เพลงประกอบดีๆ ดนตรีเพราะๆ พร้อมบทสรุปที่จบแบบแฮ้ปปี้เอนด์ดิ้ง และคนที่อยู่เบื้องหลังหนังเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ใครครับ เขาคือ Jerry Bruckheimer ผู้อำนวยการสร้างที่ถนัดทำหนังเอาใจตลาดนั่นเอง และสูตรนี้ก็เขาก็เคยใช้จนได้ผลเป็นหนังฮิตในปี 1983 เรื่อง Flashdance มาแล้ว
